Het leven in Kirchroa
Door: Kirby en Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne en Kirby
09 Maart 2007 | Nederland, Amsterdam
Hallo allemaal!
Het is eindelijk zover... Na een periode van voorbereiding en ernaar toe leven zijn we aangekomen in Kirchroa. Omdat jullie natuurlijk razend enthousiast zijn over onze avonturen zijn we deze weblog begonnen. Regelmatig zullen wij hierop berichtjes en foto's plaatsen. We hebben al heel wat meegemaakt sinds we hier zijn. Aangekomen na een lange reis in dit zonovergoten oord hebben we onze intrek genomen in een 900 jaar oude abdij. Wij voelden ons natuurlijk meteen thuis! Met open armen werden we ontvangen door de priesters en moeder overste bood ons meteen een opleiding tot non aan. Het eerste succes was dus geboekt. Helaas hebben we het af moeten slaan vanwege het gehanteerde spreekverbod in het klooster. We waren bang om naast onze communicatieve vaardigheden ook onze slaapplaats in de Abdij te verliezen. Wat betreft de communicatieve vaardigheden hebben we het hier best moeilijk. Naast het feit dat we niet mogen spreken zouden ze ons toch niet verstaan, ze spreken namelijk geen Nederlands hier maar een ondefinieerbare taal waaraan wij geen touw kunnen vastknopen. Maar dat geldt voor heel Kirchroa. Al onze taalvaardigheden hebben de revue gepasseerd maar het mocht niet baten; niemand begrijpt het..Zoals het al een beetje doorklinkt hebben wij hier best een beetje last van discriminatie. Onlangs probeerden wij wat bekendheid te verkrijgen hier in Kirchroa door een interview te doen met L1. Onze haren zaten goed en in vol ornaat stonden wij klaar bij de microfoon van de radioman! Toen hij merkte dat wij niet oorspronkelijk uit Kirchroa kwamen nam hij de benen. Beteuterd stonden wij erbij terwijl de man niet wist hoe snel hij weg moest komen. Van deze gebeurtenis waren we best een beetje van slag en hadden we behoefte om steun te zoeken bij onze familie. Helaas door het grote tijdverschil en de hoge kosten van bellen vanuit het buitenland weerhield ons ervan ons hart uit te storten. Desondanks zijn we er sterker uitgekomen en na onze cultuurshock zijn we inmiddels gewend aan het leven in Kirchroa. Het is hier best spannend, als we 's ochtends naar de Abdij lopen zijn er vaak demonstraties van de priesters. Deze verlopen over het algemeen vrij rustig door het spreekverbod. Ook het stadstoezicht doet goed z'n werk en als het echt uit de hand loopt treed de marechaussee op. Het openbaar vervoer hier is niet anders dan in Nederland, vaak hebben we vertraging waardoor we preventief vroeg moeten opstaan. Door deze gebeurtenissen missen we onze familie en vrienden best wel, het valt natuurlijk ook niet mee zo ver weg van huis. We genieten wel van alle ervaringen die we hier op doen en bovendien is het heel goed voor onze talen. We beheersen de taal zelfs al een beetje: "ey wen se so durchgehst den duw ich dich gans mit dien moel in de drek" betekent "hallo".(goed he;) Zelfs als we de priesters op deze manier groeten zeggen ze niks terug. Ze nemen het spreekverbod dus erg serieus.
Op stage gaat alles goed! Lianne is bezig om criminele jeugd het land uit te zetten en hiermee dit oord te verbeteren waar Kirby haar bijdrage levert door het verbeteren van het milieu. Het gaat nog niet allemaal op rolletjes. Toen we probeerden waterstof als brandstof in voertuigen te gebruiken leek dit hetzelfde effect te hebben als een kleine bom en hebben we de helft van de abdij opgeblazen. Elk nadeel heeft z'n voordeel, door de vermindering van het aantal priesters namen ook de demonstraties in aantal af:-) Onze stagebegeleiders zijn dus apetrots op ons! Iedereen op ons stageadres heet Jos, dit is makkelijk in de omgang aangezien we door het uitbundige uitgaansleven in Kirchroa nogal vaak brak op kantoor aankomen.. Het scheelt dat je dan niet hoeft na te denken hoe je baas ook alweer heet..Bovendien zijn onze bazen ook vaak zelf in de Bozzini te vinden (de boefjes). Gelukkig wordt hier wel carnaval gevierd! Een week erna liep Jos 1 nog altijd met een hoofd vol glitters op kantoor waardoor hij niet serieus werd genomen door zowel zakenpartners als zijn eigen personeel. Toen hij ook nog meerdere malen door zijn eigen voicemail werd gebeld was het einde zoek.. Gelukkig verlenen wij ook morele steun en is hij er weer bovenop gekomen. Het is fijn om deze ervaringen te kunnen delen op kantoor en hierdoor is het gemis van onze familie en vrienden te dragen..
Er volgen snel foto's bij dit bericht vanuit het zonovergoten Kirchroa maar we gaan nu naar ons privé zwembad!!
Vergeet niet een berichtje te plaatsen! We denken aan jullie en missen jullie!
Hoi heeee!!!!heel veel liefs
Kirby en Lianne
Het is eindelijk zover... Na een periode van voorbereiding en ernaar toe leven zijn we aangekomen in Kirchroa. Omdat jullie natuurlijk razend enthousiast zijn over onze avonturen zijn we deze weblog begonnen. Regelmatig zullen wij hierop berichtjes en foto's plaatsen. We hebben al heel wat meegemaakt sinds we hier zijn. Aangekomen na een lange reis in dit zonovergoten oord hebben we onze intrek genomen in een 900 jaar oude abdij. Wij voelden ons natuurlijk meteen thuis! Met open armen werden we ontvangen door de priesters en moeder overste bood ons meteen een opleiding tot non aan. Het eerste succes was dus geboekt. Helaas hebben we het af moeten slaan vanwege het gehanteerde spreekverbod in het klooster. We waren bang om naast onze communicatieve vaardigheden ook onze slaapplaats in de Abdij te verliezen. Wat betreft de communicatieve vaardigheden hebben we het hier best moeilijk. Naast het feit dat we niet mogen spreken zouden ze ons toch niet verstaan, ze spreken namelijk geen Nederlands hier maar een ondefinieerbare taal waaraan wij geen touw kunnen vastknopen. Maar dat geldt voor heel Kirchroa. Al onze taalvaardigheden hebben de revue gepasseerd maar het mocht niet baten; niemand begrijpt het..Zoals het al een beetje doorklinkt hebben wij hier best een beetje last van discriminatie. Onlangs probeerden wij wat bekendheid te verkrijgen hier in Kirchroa door een interview te doen met L1. Onze haren zaten goed en in vol ornaat stonden wij klaar bij de microfoon van de radioman! Toen hij merkte dat wij niet oorspronkelijk uit Kirchroa kwamen nam hij de benen. Beteuterd stonden wij erbij terwijl de man niet wist hoe snel hij weg moest komen. Van deze gebeurtenis waren we best een beetje van slag en hadden we behoefte om steun te zoeken bij onze familie. Helaas door het grote tijdverschil en de hoge kosten van bellen vanuit het buitenland weerhield ons ervan ons hart uit te storten. Desondanks zijn we er sterker uitgekomen en na onze cultuurshock zijn we inmiddels gewend aan het leven in Kirchroa. Het is hier best spannend, als we 's ochtends naar de Abdij lopen zijn er vaak demonstraties van de priesters. Deze verlopen over het algemeen vrij rustig door het spreekverbod. Ook het stadstoezicht doet goed z'n werk en als het echt uit de hand loopt treed de marechaussee op. Het openbaar vervoer hier is niet anders dan in Nederland, vaak hebben we vertraging waardoor we preventief vroeg moeten opstaan. Door deze gebeurtenissen missen we onze familie en vrienden best wel, het valt natuurlijk ook niet mee zo ver weg van huis. We genieten wel van alle ervaringen die we hier op doen en bovendien is het heel goed voor onze talen. We beheersen de taal zelfs al een beetje: "ey wen se so durchgehst den duw ich dich gans mit dien moel in de drek" betekent "hallo".(goed he;) Zelfs als we de priesters op deze manier groeten zeggen ze niks terug. Ze nemen het spreekverbod dus erg serieus.
Op stage gaat alles goed! Lianne is bezig om criminele jeugd het land uit te zetten en hiermee dit oord te verbeteren waar Kirby haar bijdrage levert door het verbeteren van het milieu. Het gaat nog niet allemaal op rolletjes. Toen we probeerden waterstof als brandstof in voertuigen te gebruiken leek dit hetzelfde effect te hebben als een kleine bom en hebben we de helft van de abdij opgeblazen. Elk nadeel heeft z'n voordeel, door de vermindering van het aantal priesters namen ook de demonstraties in aantal af:-) Onze stagebegeleiders zijn dus apetrots op ons! Iedereen op ons stageadres heet Jos, dit is makkelijk in de omgang aangezien we door het uitbundige uitgaansleven in Kirchroa nogal vaak brak op kantoor aankomen.. Het scheelt dat je dan niet hoeft na te denken hoe je baas ook alweer heet..Bovendien zijn onze bazen ook vaak zelf in de Bozzini te vinden (de boefjes). Gelukkig wordt hier wel carnaval gevierd! Een week erna liep Jos 1 nog altijd met een hoofd vol glitters op kantoor waardoor hij niet serieus werd genomen door zowel zakenpartners als zijn eigen personeel. Toen hij ook nog meerdere malen door zijn eigen voicemail werd gebeld was het einde zoek.. Gelukkig verlenen wij ook morele steun en is hij er weer bovenop gekomen. Het is fijn om deze ervaringen te kunnen delen op kantoor en hierdoor is het gemis van onze familie en vrienden te dragen..
Er volgen snel foto's bij dit bericht vanuit het zonovergoten Kirchroa maar we gaan nu naar ons privé zwembad!!
Vergeet niet een berichtje te plaatsen! We denken aan jullie en missen jullie!
Hoi heeee!!!!heel veel liefs
Kirby en Lianne
-
09 Maart 2007 - 13:51
Jos 1:
Zooo daar zijn de dames! Leuk hoor, de verhalen, dit geeft een goede weergave van het leven hier. Jullie zijn wel boefjes!
Nou, groetjes he!
Jos -
15 Maart 2007 - 10:25
Laura:
Hee Lian en Kirby!!
Oooh wat fijn om eindelijk wat van jullie te horen!! We zaten al goed in de rats hier in Nederland!!
Het is wel een hele stap he, we denken dan ook vaak aan jullie! Hoe is het gesteld met de sanitaire voorzieningen daar? Je weet t natuurlijk nooit he. En het eten, went t al een beetje? Geen diarree gehad. Ik heb verhalen gehoord van mensen uit Kirckroa (hoe schrijf je dat, ik ben geen held in die taal hoor!) die weken in t ziekenhuis lagen! Maar ik wil jullie natuurlijk niet bang maken ;-).
Geniet gewoon echt van deze ervaring, zoiets maak je maar 1x in je leven mee!
Dames, hou jullie haaks, laat alles op je afkomen en geniet. Dan rest mij nog maar 1 ding te zeggen: "ey wen se so durchgehst den duw ich dich gans mit dien moel in de drek".
Mis jullieeeeee!!!!
Hele dikke kus Laura
p.s.: en voorzichtig zijn he!! -
15 Maart 2007 - 12:11
Jazz:
OOOO achterlijke mot! In die gele auto!!!! Ik weer helemaal in een deuk op kantoor bij dictator Ed...Keep me posted! ben erg benieuwd hoe het jullie daar verder afgaat...klinkt allemaal erg spannend dus denk dat ik kirchroa ook maar in mijn wereldreis plan. Hoe ver is het eigenlijk vliegen? en heb je inentingen nodig? Hier in Curacao alles zn gangetje niet veel bijzonders, ja...wat wil je!!! dit is natuurlijk niks vergeleken met KIRCHROA! ben jaloeeers!
X;-) -
15 Maart 2007 - 13:57
Leonie:
haha!! Wat zijn jullie ver weg zeg. Kirchroa is echt de vakantie bestemming voor volgend jaar zeg!!Toppertje!! Maak veul spass doa whaaah ;) -
15 Maart 2007 - 16:52
Dagmar:
Hee Kirby en Lianne.
hihihi
Ik zal deze site goed in en de gaten houden en dus ook jullie 2!( klein beetje dan)
Maak er maar leuke tijd van en dat lukt jullie 2 wel.
veel groetjes en kusjes voor jullie beide( beetje meer voor kirby) ofcoz!
Dagmar
tot mails -
16 Maart 2007 - 15:44
Collin:
Hey bitterbal,
ich zeen detse flink oet de buurt zits. kos ich mer uns noa zo'n verre bestumming hear reize. amuseer dich zou ich zigge!! En we zeen os waal weer.
Ciao Collin. -
16 Maart 2007 - 17:25
Claudia & Francheska:
Hallo meiden,
het doet ons goed om via deze manier nog enig contact met jullie te onderhouden. Het is zwaar om elkaar zo weinig te spreken en elkaar zo te missen. Maar waar jullie zitten is het zo'n andere wereld. Daar passen wij niet in. We zouden niet eens weten hoe we daar moeten komen! We hebben dan ook veel bewondering voor jullie en we hopen jullie heel snel weer te zien en te spreken. Maak in elk geval plezier en geniet van deze onvergetelijke ervaring.
Een hele dikke kus,
Claudia en Francheska -
28 Maart 2007 - 10:52
Karen:
Hahaha, vette raarderds zijn jullie ook! Maar ik lees alweer dat jullie het zwaarder hebben dan hier...Al die priesters met hun spraakverbod...Mogen ze wel boeren laten?Hier mag dat namelijk wel...Moet ook zeggen dat ik jullie auto's erg mooi vind, misschien kunnen jullie er wel mee naar India rijden?
Nog succes he met de stage!En laat je niet gekmaken!
Liefs xxx Karen -
09 April 2007 - 09:51
Veronie:
Hier zijn geen woorden voor, jullie verdienen ontzettend veel respect voor jullie goede werk in zo'n moeilijke situatie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
